این پرشیا

گهگاهی سفری کن به حوالی دلت

شاید از جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

هه ! مرا چه به فلسفه ؟؟؟

من هنوز در منطق چشمانت مانده ام !


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

شاهزاده ی عشقی که غلامت شده ام / پابند تو و اسیر دامت شده ام

گویند کبوتری وفادار تر از طوقی نیست / طوقی صفتم ، جلد مرامت شده ام

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

ما هرچه دویدیم به مقصد نرسیدیم / از عشق به جز مزه ی تلخش نچشیدیم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

عشق همیشه نافرجام است برای درخت ها !
به آسمان هم که برسند به همدیگر نمی رسند ؛ تبر ها مگر کاری کنند !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

امشب کم توقع شده ام !
آرزویم کوچک است و کم حرف ، هیچ نمیخواهم جز ‏”‏تـو‏”

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

من تا همیشه می توانم تو را از میان تمام مردم دنیا تشخیص دهم !
به شرط آنکه چشمانت را نبندی !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

تنها چیزی که فروغش به خاموشی نمی گراید
خاطرات پاک به یاد هم بودن است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

ندارم من نظر جز بر نگاهت / ندارم من طلب جز روی ماهت
ندارم من دلی جز عاشق تو / نباشم من دمی جز در پناهت


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 


دلم از نبودنت پر است ، آنقدر که اضافه اش از چشمانم میچکد !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 


مرد نیستم اما حرفم یکی است !
“تو”

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

تو زیبایی و همچون موج دریا پر هیاهویی / منم تشنه کویری ، که ندارد هیچ آهویی
بیا یک شب کنارم تا سحر بنشین ببین جانا / که خوشتر باشد از صد موج این بی ها و بی هویی